Frans-Jan lacht me toe vanaf het beeldscherm. We voeren dit interview op een iets minder gebruikelijke manier dan normaal: via een online ontmoeting. Frans-Jan is intussen beken met dit medium. Tijdens de eerste lockdownperiode in maart hebben zijn lessen digitaal doorgang kunnen vinden. Hierdoor beheerst hij nu ook de vaardigheden om online les te volgen.

Oma’s wijze raad

Als ik hem vraag naar zijn reden om weer naar school gaan, lacht hij. “Nou, dat is wel een grappig verhaal”, vertelt Frans-Jan. “Het was eigenlijk mijn oma die aan me vroeg of dat misschien iets zou zijn voor mij.” Het idee ging leven bij hem. En zoals het een leergierige kleinzoon betaamt, stond hij open voor de raad van zijn oma. Na een gesprek op het ROC startte Frans- Jan met de lessen rekenen. Inmiddels volgt hij nu ruim twee jaar volwasseneneducatie bij het ROC Tilburg. Zijn maandagen zijn gevuld met les: eerst drie uur Nederlands bij docente Diana en vervolgens drie uur rekenen bij docente Jeannie. Frans-Jan: “Voor mij is dit echt ideaal. Op deze manier heb ik ruimte voor school, terwijl ik de andere dagen van de week ruimte heb voor mijn stage en voor mijn werk.”

Rekenlessen komen van pas

Eerder heeft hij zijn VCA behaald. “Dat is een diploma voor basiskennis van veilig en gezond werken binnen de uitvoerende taken in de bouw”, zo legt hij uit. “Ik wilde heel graag de bouw in.” Frans-Jan loopt nu stage bij een bedrijf dat recyclebare materialen uit panden verwerkt. Daarnaast werkt hij bij een bouwmarkt met een groot houtassortiment en daar voelt hij zich goed op zijn plek.  Frans-Jan heeft een voorliefde voor werken met hout. “Vooral van de geur van hout word ik gelukkig. Ik zou dat wel in een flesje willen”, verzucht hij. Hij merkt dat de rekenlessen hem ondersteunen in zijn werk. Bij de bouwmarkt is hij verantwoordelijk voor het buitenterrein. “Ik zet daar klantorders en andere spullen klaar. Daar komt rekenwerk bij kijken.”

Beter berichtjes beantwoorden

Dat de lessen hem goed doen, merkt zijn omgeving ook. “Mijn ouders en mijn oma zeggen dat ik langere zinnen maak.” Ook in zijn vriendengroep is dat merkbaar vertelt hij. “Vroeger reageerde ik vaak niet op berichten van mijn vrienden. De berichtjes waren te lang of ik begreep niet goed wat ze bedoelden. Door de taallessen lees ik beter en kan ik zelf berichten beantwoorden.” Dat is goed voor zijn vriendschappen, maar bovenal voor zichzelf. “Ik ben iemand die tevreden is, maar ik blijf het leuk vinden om telkens een stukje verder te komen.”