“Mijn grootste stap? Dat ik durfde om hulp te vragen”

Jetty is 75 jaar – bijna 76 – en besloot een paar jaar geleden dat het tijd was om te leren omgaan met de digitale wereld. “Ik ben a-digitaal,” vertelt ze eerlijk. “Ik moest veel vragen aan mijn dochter over mijn mobiel of over dingen op internet.” Het was dan ook haar dochter die haar op weg hielp: “Zij wees me op de Klik en Tik-cursus in de Bibliotheek. Zo is het allemaal begonnen.”

Leren en blijven oefenen
Wat begon met een basiscursus groeide uit tot een indrukwekkende leerreis. Jetty volgde verschillende trainingen, zoals Klik en Tik, Digivitaler, (Ver)kopen op Marktplaats en Brede Basisvaardigheden via het ROC. “Ik ben een stuk vooruit gegaan,” zegt ze. “En als ik iets niet weet, dan ga ik naar het Digicafé. Daar heb ik ook geleerd om hulp te vragen.”

De lessen vond ze prettig en leerzaam. Toch merkt Jetty hoe belangrijk het is om te blijven oefenen: “Soms vergeet je dingen, ook al heb je ze genoteerd. Dan weet je: blijven oefenen is nodig, anders ben je het zo weer kwijt.”

Trots op haar stappen
De stap naar het Taalhuis was geen makkelijke. “Ik ben het meest trots dat ik de stap heb durven nemen,” vertelt Jetty. “Mijn grootste stap? Dat ik durfde om hulp te vragen.”

En dat bleef niet onopgemerkt. Jetty kreeg de kans om mee te werken aan creatieve projecten als textielmedewerker bij het TextielMuseum. Zo hielp ze mee aan het maken van vlaggen voor een kroning: “Het is een cadeau voor mezelf. Als ik die vlaggen zie hangen, denk ik: daar heb ik aan meegewerkt!”

Een warme oproep aan anderen
Jetty hoopt dat anderen haar voorbeeld volgen. “Ik zeg het ook tegen iedereen: ga om hulp vragen, ga informeren. Maar,” zegt ze nuchter, “je moet het wel zelf willen. Ik kan niemand dwingen.”

Toch is haar boodschap helder: het is nooit te laat om te leren. Jetty is het levende bewijs.